محمّد بن قيس حكايت كند: روزى در محضر مبارك امام جعفر صادق (ع) نام گروهى از مسلمانان به ميان آمد و من گفتم: سوگند به خدا، من شب ها شام نمى خورم، مگر آن كه دو يا سه نفر از اين افراد با من باشند؛ و من آن ها را دعوت مى كنم و مى آيند در منزل ما غذا مى خورند.
امام صادق (ع) به من خطاب كرد و فرمود: فضيلت آن ها بر تو بيشتر از فضيلتى است، كه تو بر آن ها دارى .
اظهار داشتم: فدايت شوم، چنين چيزى چطور ممكن است در حالى كه من و خانواده ام خدمتگذار و ميزبان آنها هستيم و من از مال خودم به آن ها غذا مى دهم و پذيرائى و انفاق مى نمايم !!
حضرت صادق (ع) فرمود: چون هنگامى كه آن ها بر تو وارد مى شوند، از جانب خداوند همراه با رزق و روزى فراوان ميهمان تو مى گردند و زمانى كه خواستند بيرون بروند، براى تو رحمت و آمرزش به جا خواهند گذاشت .
محجّة البيضاء: ج 3، ص 33.
نظرات شما عزیزان:
